Rookgasontzwaveling

Rookgasontzwaveling is een technologie die wordt gebruikt om zwaveldioxide (SO₂) te verwijderen uit industriële uitlaatgassen die vrijkomen bij de verbranding van brandstoffen in energiecentrales, cementfabrieken, chemische fabrieken en afvalenergiecentrales. Rookgasontzwavelingssystemen voorkomen dat zure gassen in de atmosfeer terechtkomen en beperken milieu- en gezondheidsrisico's.

Er zijn drie belangrijke rookgasreinigingsmethoden: natte wassing, sproeidroog (semi-droog) wassing en droge sorptie-injectie. In natte systemen wordt zwaveldioxide geabsorbeerd met behulp van een kalksteen- of kalkslurry en de reactie produceert gips, dat vaak hergebruikt kan worden. Sproeidroog- of semi-droogsystemen gebruiken sorptiemiddelen op basis van kalk zonder afvalwater, maar genereren droge bijproducten, terwijl droge injectiesystemen poedervormige sorptiemiddelen rechtstreeks in het rookgas injecteren om SO₂ te verwijderen zonder vloeistofbehandeling.

Natte rookgasontzwaveling (FGD) behaalt de hoogste SO₂-verwijderingspercentages (doorgaans meer dan 90 %) en kan herbruikbaar gips produceren. Het brengt echter hogere installatie- en operationele kosten met zich mee, vereist afvalwaterzuivering en kan corrosie veroorzaken bij onjuist beheer. Halfdroge systemen bieden een lager waterverbruik, een kleinere footprint en minder afvalverwerking, maar zijn iets minder efficiënt. Droge injectiemethoden zijn eenvoudig en flexibel, maar de efficiëntie kan variëren afhankelijk van de procesomstandigheden.