گوگرد زدایی از گاز دودکش

گوگردزدایی از گاز دودکش، فناوری‌ای است که برای حذف دی‌اکسید گوگرد (SO₂) از گازهای خروجی صنعتی تولید شده در حین احتراق سوخت در نیروگاه‌ها، سیمان، مواد شیمیایی و نیروگاه‌های تبدیل زباله به انرژی استفاده می‌شود. سیستم‌های FGD از ورود گازهای اسیدی به جو جلوگیری کرده و خطرات زیست‌محیطی و بهداشتی را کاهش می‌دهند.

سه روش اصلی FGD وجود دارد: شستشوی مرطوب، شستشوی خشک-پاششی (نیمه خشک) و تزریق جاذب خشک. در سیستم‌های مرطوب، دی‌اکسید گوگرد با استفاده از سنگ آهک یا دوغاب آهک جذب می‌شود و واکنش، گچ تولید می‌کند که اغلب قابل استفاده مجدد است. سیستم‌های خشک-پاششی یا نیمه خشک از جاذب‌های مبتنی بر آهک بدون فاضلاب استفاده می‌کنند اما محصولات جانبی خشک تولید می‌کنند، در حالی که سیستم‌های تزریق خشک، جاذب‌های پودری را مستقیماً برای حذف SO₂ بدون جابجایی مایع، وارد گاز دودکش می‌کنند.

FGD مرطوب به بالاترین نرخ حذف SO₂ (معمولاً بیش از 90 %) دست می‌یابد و می‌تواند گچ قابل استفاده مجدد تولید کند. با این حال، هزینه‌های نصب و عملیاتی بالاتری دارد، نیاز به تصفیه فاضلاب دارد و در صورت عدم مدیریت صحیح می‌تواند منجر به خوردگی شود. سیستم‌های نیمه خشک مصرف آب کمتر، فضای اشغالی کمتر و دفع زباله کمتری دارند، اما تا حدودی کارایی کمتری دارند. روش‌های تزریق خشک ساده و انعطاف‌پذیر هستند، اما کارایی آنها می‌تواند بسته به شرایط فرآیند متفاوت باشد.